കൈകള് കൊണ്ട്
സ്വയം കാലുകള്
ഇരുവശത്തേക്കും വലിച്ചു കീറി
രണ്ടായി പിളര്ന്നു
തലയിലേക്കു മുറിഞ്ഞു മാറും
നെഞ്ചില് നിന്നും ശക്തിയായ്
പുറത്തേയ്ക്കുതെറിപ്പിക്കുന്നു
എന്നെയും
പറിഞ്ഞു പോകാത്തൊരി പ്രണയത്തേയും
അകം പുറത്തായി തിരിച്ചിട്ട്
തല കീഴായി
നിര്ത്തി ശക്തിയായ് കുടഞ്ഞിട്ടും
വാര്ന്നൊഴുകും രക്തത്തിലൊ
തകര്ന്ന അസ്ഥികളിലെ
ഓര്മ്മകളില്
നിന്നോ
വീണുപോകുന്നില്ലല്ലോ
ചേര്ന്നുപൊയൊരീ
തീവ്ര നോവും
ഒളിച്ചിരിക്കുമീ
പ്രണയവും ഞാനും.
- കല|kala
- മനസ്സൊഴുകും,മനസ്സുനിലയ്ക്കും,മരുപറമ്പും കാടും മഴയും നിലാവും രാവും വന്നുപൊയ്കൊണ്ടിരിക്കും..
Saturday, April 24, 2010
Sunday, April 18, 2010
കുഞ്ഞുവിചാരം
മുട്ട വിരിയുന്നേ കണ്ണ് മിഴിക്കുന്നേ
കാലു ചലിക്കുന്നെ മണ്ണില് തൊടുന്നാല്ലോ,
ഞാനൊന്നും ഓര്ക്കാതെ, പറയാതെ, അയ്യയ്യോ..
ആരാണിതിന് പിന്നില് കോഴിയമ്മേ..?
കൂടെ കരയുന്നേ കൂടെപ്പിറപ്പുകള്
നീയും കരയുന്നേ, കൂട്ടുകാര് കരയുന്നേ
ഞാനൊന്നും പറയാതെ അയ്യയ്യോ അയ്യയ്യോ
ചികയുന്നു വിരലുകള് ചിറകുകള് അടിക്കുന്നു
കൊത്തുന്നു തീറ്റകള് ചുണ്ടുകള് പിടയ്ക്കുന്നു
ആര് പറഞ്ഞിട്ടെന് കോഴിയമ്മേ ?
വളരുന്നു ദേഹം പറക്കുന്നു വേഗം
പിടയെ പിടിക്കുന്നു കൊത്തി പിരിയുന്നു
തട്ടിപറിയ്ക്കുന്നു
പയ്യെ തളരുന്നു പമ്മി നടക്കുന്നു
ആര് പറഞ്ഞിട്ടെന് കോഴിയമ്മേ?
കൂട്ടിലടയ്ക്കുന്നു കാലില് പിടിക്കുന്നു
കഴുത്തു ഞരിക്കുന്നു മരിച്ചെന്നു പറയുന്നു
തൂവല് പാറുന്നു കൊത്തി നുറുക്കുന്നു
ഞാനില്ലാതാവുന്നു
ആര് പറഞ്ഞിട്റെന് കോഴിയമ്മേ?
മുട്ടതന് ഉള്ളില് ഇരുത്തിയിട്ടെന്നെ
പൊട്ടി വിരിച്ചതും കിയ്യോ വിളിപ്പിച്ചതും
എന്തിനായിരുന്നെന് കോഴിയമ്മേ..
ഇത്രനാള് എന്തിനായിരുന്നെന് കോഴിയമ്മേ..
കാലു ചലിക്കുന്നെ മണ്ണില് തൊടുന്നാല്ലോ,
ഞാനൊന്നും ഓര്ക്കാതെ, പറയാതെ, അയ്യയ്യോ..
ആരാണിതിന് പിന്നില് കോഴിയമ്മേ..?
കൂടെ കരയുന്നേ കൂടെപ്പിറപ്പുകള്
നീയും കരയുന്നേ, കൂട്ടുകാര് കരയുന്നേ
ഞാനൊന്നും പറയാതെ അയ്യയ്യോ അയ്യയ്യോ
ചികയുന്നു വിരലുകള് ചിറകുകള് അടിക്കുന്നു
കൊത്തുന്നു തീറ്റകള് ചുണ്ടുകള് പിടയ്ക്കുന്നു
ആര് പറഞ്ഞിട്ടെന് കോഴിയമ്മേ ?
വളരുന്നു ദേഹം പറക്കുന്നു വേഗം
പിടയെ പിടിക്കുന്നു കൊത്തി പിരിയുന്നു
തട്ടിപറിയ്ക്കുന്നു
പയ്യെ തളരുന്നു പമ്മി നടക്കുന്നു
ആര് പറഞ്ഞിട്ടെന് കോഴിയമ്മേ?
കൂട്ടിലടയ്ക്കുന്നു കാലില് പിടിക്കുന്നു
കഴുത്തു ഞരിക്കുന്നു മരിച്ചെന്നു പറയുന്നു
തൂവല് പാറുന്നു കൊത്തി നുറുക്കുന്നു
ഞാനില്ലാതാവുന്നു
ആര് പറഞ്ഞിട്റെന് കോഴിയമ്മേ?
മുട്ടതന് ഉള്ളില് ഇരുത്തിയിട്ടെന്നെ
പൊട്ടി വിരിച്ചതും കിയ്യോ വിളിപ്പിച്ചതും
എന്തിനായിരുന്നെന് കോഴിയമ്മേ..
ഇത്രനാള് എന്തിനായിരുന്നെന് കോഴിയമ്മേ..
Saturday, April 17, 2010
Tuesday, April 6, 2010
നിയാണ്ടര്താല് സ്ത്രീ
എന്നെ നീ കണ്ടില്ലാ
വര്ഗ്ഗ ശത്രുവിന് പിന്ഗാമി
നീ പുരുഷന്
ഫോസ്സിലാണ്
എന്റെ എല്ലിത്
പുനര്ജ്നിപ്പിക്കുന്നു
എന്നെ തന്നെ
മറഞ്ഞ ബോദ്ധങ്ങളെ കണ്മിഴിപ്പിക്കുന്നു
കൊടും കാട്ടില് ജന്മം തുടരവേ
അമ്പ് എയ്തു പിന്നില് നിന്ന്
നിന്റെ മുന്ഗാമി തന്നെ
അവരെ ക്കൂടി ഓര്ക്ക
അതിന് നാമ്പുണ്ട്
നിന്നിലിന്നും എന്നുമോര്ക്ക
പുനര്ജനിപ്പിക്കുന്ന ശാസ്ത്രമേ
ഇത് നിയാണ്ടര്താള് സ്ത്രീയുടെ
അന്യം നിന്ന അസ്ഥികള്
പറയുന്നവ ....
*
ഇത് ഇരുപത്തിഒന്നാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ
ലേഡി ............
ഇവിടെ
ഉപേക്ഷിക്കപെടും എന്റെ നോവും
എഴുതുമീവിരല് തുമ്പിലെ അസ്ഥിയും
ഓര്ക്കില്ല പരസ്പരമപ്പോള്
സഹാരബ്ധങ്ങള്ക്ക് അപ്പുറം നിന്നാരോ
എടുത്തുകൊണ്ടു പോകില്ലെന്നാര് കണ്ടു
ഫോസ്സിലുകളുടെ പൂര്വ്വ രൂപമെടുതാടട്ടെ
ഇത്തിരിനാള് കൂടിയെന്നാകിലും ...
Subscribe to:
Posts (Atom)