പ്രണയം കൊണ്ടു നനഞ്ഞ ഒരിഴ
അരിപ്രാവു കൊത്തി മുകളിലേയ്ക്കു
ഊര്ത്തി പറക്കവേ
ആകാശത്തില് വച്ചവ
മധുരമായ് ഇഴപിരിഞ്ഞു
വെളുത്ത മേഘങ്ങളായ് പാറി.
വാനം നിറയെ ചെമ്പകപ്പൂ മണം
മതിയായ്..
നിശ്ചലത കൊണ്ടു തറയ്ക്കിനി
സുഗന്ധം പെയ്തൊലിക്കാതീ
ഭൂമി പുണരട്ടെ
ഗഗനനിശ്വാസങ്ങള്
മതിയായ്..
ഒക്കെ ചോര്ന്നുപോകല്ലേ..
കടലോളം വാര്ന്നു പോകുമ്പോള്
വാനം വിഷണ്ണമാകും,
ഒറ്റവാക്കില് കുരുങ്ങി പ്രാവു
മരിക്കും,
കാട്ടിലിടമില്ലാതെ
നീര്ച്ചോലയായ് അലഞ്ഞു
കടല് ച്ചേര്ന്നിടുമ്പോള്
വീണ്ടും മഹാ സാഗരം
നാം ഒരുമിച്ചലകൊണ്ടുമടങ്ങിയും
ശയിക്കുമൊരുമഹാ സാഗരം.