സൂര്യാ ..
നിന്റെ നനഞ്ഞ വെളിച്ചമീ ഞാന്,
ഏതൊ ഒരു വെയില് ചില്ല..
ശൂന്യത, ഗ്രഹങ്ങള് പൊടിപടലങ്ങള്,
അനന്ത മാര്ഗ്ഗങ്ങള് കഴിഞ്ഞിട്ടും
അറിയില്ല ആദ്യാന്തങ്ങള്
എന്നു മാത്രമറിഞ്ഞു ..
നനഞ്ഞവെയിലെന്നു
നടക്കാനിറങ്ങുമൊരു
മഴച്ചില്ല.
തെക്കു നിന്നു വടക്കോട്ട്
വാനമേലെ
ഹൃദയം വിടര്ത്തിയെഴുതുമൊരു
കിനാചില്ല.
അതുമതിയെന്നു മതിയെന്നു
പെട്ടെന്നു
നനഞ്ഞുപോയൊരു സ്നേഹമുദ്ര.
മഴവില്ലായ് പകര്ന്നാടുമൊരു
നേരിന് വില്ല്.
നിമിഷങ്ങള്..
നിറംവാര്ന്നു ദേഹിവിട്ട്
മഴതുള്ളികള് എന്നും
വേനലെന്നും
പെയ്തുമാറി മായുമുടനെന്നു
തപിച്ചിടാത്തൊരു
നോവിന്വില്ല്..
- കല|kala
- മനസ്സൊഴുകും,മനസ്സുനിലയ്ക്കും,മരുപറമ്പും കാടും മഴയും നിലാവും രാവും വന്നുപൊയ്കൊണ്ടിരിക്കും..
Thursday, July 30, 2009
Wednesday, July 8, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)