അരകല്ല്

അരകല്ലു വാങ്ങിയതു അരയ്ക്കുവാനായിരുന്നില്ല
കല്ലുരുമ്മിപ്പറയുന്നതു കേള്‍ക്കുവാനായിരുന്നു
പണ്ടെത്തെ പകലിന്റെ പത്തുമണി നിഴലും
ദൂരത്തു പായുന്ന തീവണ്ടിക്കൂകലും
മൂരിനിവര്‍ത്തി ചികയുന്ന
കോഴിയുടെ കരച്ചിലും
ബ്ലാക്ക് ആന്റ് വൈറ്റ് ചിത്രമായി
മുന്നില്‍ പാറ പൊളിച്ചിറങ്ങി

അഛ്ചന്റെ പഴയ സൈക്കിളിന്റെ
മണിയൊച്ചയെയൊ
വൈകി പറന്നെത്തിയ കാക്കയെയോ
മണ്ണില്‍ വീണു പോയ
കുന്നികുരു മണികളെയൊ
ഒരു പൊട്ടു കടപെന്‍സിലോആണു
ഞാന്‍ അരച്ചു തെളിയിക്കുന്നത്...

അരകല്ലിനുമേല്‍ കുഴവി ഉരസ്സുന്ന
എരിവും പുളിയും ഉപ്പും
ഇടവിട്ട തല്ലും
നേര്‍ത്തു നേര്‍ത്തു
രുചിയായതും മായുമ്പോഴും
മനസ്സിനടുത്തിരുപ്പുണ്ട് ഓരോരോ
ശിലാമര്‍മ്മരങ്ങളിങ്ങനെ.....

ജലസമാധി

ഞാനുറങ്ങുകയാണ്

എന്നില്‍ ജലമുറങ്ങുന്നുണ്ട്

മുകള്‍പരപ്പുചേര്‍ന്നു ജലത്തില്‍

മുടി പന്തലിച്ചുഴലുലയുന്നു

പാതി മുങ്ങിയ മുഖം

മലര്‍ന്നാകാശം മണക്കുന്നു

നെഞ്ചില്‍ വിടര്‍ന്ന താമര

വേരാഴ്ത്തി താഴേക്കു പോയിട്ടുണ്ട്

ഞാന്‍ സമാധിയിലാണ്

എന്നില്‍ ജലം സമാധിയിലാണ്

താഴ്ത്തട്ടില്‍ മല്‍ത്സ്യകുഞ്ഞുങ്ങള്‍

കൂത്താടികള്‍,

ഉല്പത്തിയില്‍ മുരടിച്ച ഏകകോശജീവികള്‍

തവിട്ടു നിറത്തില്‍ തിരക്കിടുന്നു.

ഉടലെടുക്കാത്ത മനസുകള്‍

മുകളിലേക്കു കുമിളകള്‍ ഉയര്‍ത്തുന്നു

ഇളം വയലെറ്റിന്റെ നേര്‍ത്ത ഗന്ധം

ശിരസ്സില്‍ നിന്നും കാലടികള്‍ തൊടുന്നു

ചുറ്റും പച്ചപ്പ്

ഓര്‍മ്മകള്‍ കഥകള്‍, കാലങ്ങള്‍

കോര്‍ത്ത് കോര്‍ത്ത്..

ബന്ധമോക്ഷം കാത്തു

തുളുമ്പുന്നുണ്ട്...

അപ്പോഴും ഞാന്‍ സമാധിയിലാണ്

എന്നില്‍ എല്ലാ ജലവും സമാധിയിലാണ്.