ചുവടുറപ്പിച്ചു പാദങ്ങള്
ഭൂമി ചേര്ത്തമര്ത്തി
പറഞ്ഞും
ഉടലുറഞ്ഞും
കൈ വിടര്ന്നും
മിഴി നനഞ്ഞും
പുന്ചിരിച്ചും
പറഞ്ഞുതീര്ക്കാം
ചുവരുകള്ക്കുള്ളില്
നിറഞ്ഞാടി നിന്നീജന്മതാണ്ഡവം.
രാപ്പകലുകള് പങ്കിട്ടെടുത്തു
താളം തൊടുത്തു
വേദനയുടെ നൃത്തത്തിലെത്ര
സ്ഫുടമാര്ന്നു ജനിക്കുന്നു
പൂര്ണ്ണ പൂര്ണ്ണം
ശുദ്ധമൊരുമനം .
മേളം പുണര്ന്നു
ചക്രവാളം മറന്നു
ഗൂഢം നമസ്ക്കരിച്ചു
പാദം മുത്തിയ ചിലങ്ക തളര്ന്നു
ശാന്തി ശാന്തിയെന്നു
ഒടുവിലെ നോവും മാഞ്ഞു
എന്നില് തിരിച്ചെത്തി
ഒറ്റ തപമാകുന്നു
വയല് കാലങ്ങള്ക്കു
മദ്ധ്യേ സ്നേഹവെണ്മയിലുകള്
2 comments:
ശാന്തി ശാന്തിയെന്നു
ഒടുവിലെ നോവും മാഞ്ഞു
എന്നില് തിരിച്ചെത്തി
ഒറ്റ തപമാകുന്നു
വയല് കാലങ്ങള്ക്കു
മദ്ധ്യേ സ്നേഹവെന്മയിലുകള്
ഹൃദയ താളങ്ങളിലേക്ക് ഇറങ്ങി ചെല്ലുന്ന വരികള്
Post a Comment