എവിടെ എന്നില് ഞാനെന്നറിയാതിരിക്കെ
നീ കൂടി കൈവീശി എന്നിലേക്കിതെങ്ങോട്ടു
ദീര്ഘദൂരയാത്രികാ ..
ഭാണ്ഡം പടിക്കല് ചിതറുവാനും
മുഖം അഴിച്ചെറിയുവാനും
വയ്യേ..?
നഗ്നമാക്ക നിന്നെ നിന് ചര്മ്മമുരിച്ചു
പിന്നെയും മാംസമില്ലാതാക്ക
ഉള്ളിലേക്കു വീണ്ടും
കാണ്ക
നിന്നസ്ഥിക്കുള്ളില്
വിശ്രമിപ്പില്ലൊരു രക്താണുവുമെന്-
നാമമുച്ചരിച്ചു
നിവര്ത്തികേടാണു സ്നേഹം ചിലപ്പോള്
ഏറ്റു വാങ്ങേണ്ട പകരം തരേണ്ട
നീ കൂടി
അറിയാത്ത യാത്രയ്ക്കു
പുറപ്പെടേണ്ട..
4 comments:
so simple...
:)
ചിലപ്പോള് സ്നേഹവും നിവൃത്തികേടുകൊണ്ട് സ്വീകരിക്കേണ്ടിവരും..!
കവിത നന്നായി..
അതിനേക്കാള് ബ്ലോഗിന്റെ പേരും..
എന്തു നല്ല ഭാവന....
Post a Comment