നാദത്തിനഗ്രത്തു പെരുവിരലീല്‍ ഊന്നിനിന്നു
ഉലയുകയാണു., തിരിനാളം പോലെ
സുഷിരതിനടുത്തെവിടെയൊ കമ്പനംകൊള്ളും
വായുവായ് .. വാക്ക്
എന്റെ ശബ്ധം പിറക്കുമിടത്തു എന്നെ കാണാതെ
പിന്നെയും പറയുന്നു ഞാന്‍
സുദീര്‍ഘമെന്നെ തന്നെ
പറത്തിവിടുന്നിതാ.. വാക്ക്
അവയില്‍ ഞാനില്ലയെങ്കിലു മറിയുന്നവരെന്നെ..
വാക്കിനുള്ളിലൊളിക്കും
ശൂന്യതയെന്നറിയാതെ...
5 comments:
''നാദത്തിനഗ്രത്തു പെരുവിരലീല്‍ ഊന്നിനിന്നുഉലയുകയാണു.....''
വാക്കിനെ ശബ്ദമാക്കാന്‍ .....!
നന്നായിരിയ്ക്കുന്നു
കൈവിട്ട ആയുധവും വഴിവിട്ട വാക്കും തിരിച്ചെടുക്കാനാവില്ലാല്ലോ
നല്ല വരികള്‍....നല്ല ചിന്ത....
നല്ല വരികള്‍. ഇഷ്ടമായി
ആദ്യത്തെവരി പിടിച്ച് ഇരുത്തികളഞ്ഞൂ... :)
Post a Comment